Ωρίωνας

''Μαμά, πως το λένε αυτό το αστεράκι; Έχει όνομα;'' Το χεράκι της κόρης μου απλώνεται προς το άπειρο του νυχτερινού ουρανού. Η ερωτησή της μου θύμισε παλιές εικόνες, σχεδόν ξεχασμένες. Μου θύμισε κάποιες καλοκαιρινές νύχτες των παιδικών μου χρόνων, που μαζί με τα αδέλφια μου και τα συνομίληκα παιδιά της γειτονιάς, ξαπλώναμε πάνω σε απλάδια (κουρελούδες) απλωμένα στα αλώνια μας και ταξιδεύαμε στις ουράνιες γειτονιές των άστρων! Διαλέγαμε σε ποιό αστέρι θα κατοικήσουμε ή από ποιό ήρθαμε. Προσπαθούσαμε να τα μετρήσουμε και οι γιαγιάδες δεν μας άφηναν! Μετρούσαμε μόνο τα πεφταστέρια και κάναμε ευχές. Κάποιες φορές, παππούδες, γιαγιάδες και πότε- πότε οι πατεράδες μας, μας συντρόφευαν σε αυτές τις περιπλανήσεις και μας μάθαιναν να διακρίνουμε και να αναγνωρίζουμε τους αστερισμούς! Και πόσα πολλά αστέρια μπορούσαμε να διακρίνουμε! Άπειρα! Άλλα κοντά μας και φωτεινά και άλλα πολύ μακρινά και θαμπά. Η εικόνα του ουράνιου θόλου εκείνα τα χρόνια για μας ήταν κάτι δεδομένο!
Ζώντας πια στην Αθήνα εδώ και πολύ καιρό, η εικόνα αυτή ξεθώριασε!
Είχα πάρα πολλά χρόνια να σηκώσω τα μάτια μου στον ουρανό (άλλωστε τι να δεις με τόση φωτορύπανση).
Ώσπου μια χειμωνιάτικη ξάστερη νύχτα περπατώντας για το σπίτι μου παρατήρησα τρία φωτεινά μικρά αστέρια σε κοντινή μεταξύ τους απόσταση. Αναρωτήθηκα ποια να ήταν και σε ποιο αστερισμό ανήκαν.
Άρχισα να ρωτάω όλου τους γνωστούς μου, ποια είναι αυτά τα αστέρια αλλά κανείς δεν είχε ιδέα!
Σιγά σιγά, άρχισα να εξερευνώ τον έναστρο ουρανό και να ανακαλύπτω όλο και περισσότερα αστέρια, χωρίς να ξέρω βέβαια ποια ήταν.
Τον επόμενο όμως χειμώνα τα θυμόμουν και τα αναζήτησα! Πάλι μπροστά μου αυτά τα τρία αστέρια! Επιτέλους ποια ήταν;
Πείσμωσα! Άρχισα να διαβάζω, να ψάχνω και να ασχολούμαι με την παρατήρηση του ουρανού! Γενικώς με την ερασιτεχνική αστρονομία.



Και φυσικά, ανακάλυψα ποια ήταν εκείνα τα αστέρια.

...Η ζώνη του Ωρίωνα

Τις ημέρες των Χριστουγέννων, γύρω στα μεσάνυχτα, μεσουρανεί στον ουρανό, αλλά είναι ήδη ορατός από το φθινόπωρο νωρίς το πρωί μέχρι την άνοιξη. Ο ομορφότερος σχηματισμός και μία από τις πιο ενδιαφέρουσες αστρονομικές περιοχές. Ο αστερισμός του Ωρίωνα.

Πιστεύω ότι δεν υπάρχει καλύτερο θέαμα είτε με γυμνό μάτι είτε με τηλεσκόπιο από αυτόν.


Ο Ωρίωνας (Ori), ή αλλιώς ο Κυνηγός, είναι ένας από τους πιο γνωστούς αστερισμούς. Βρίσκεται στον ουράνιο ισημερινό, γεγονός που τον καθιστά ορατό και αναγνωρίσιμο από όλα τα γεωγραφικά μήκη και πλάτη.

Κοντά του βρίσκονται οι αστερισμοί του Ταύρου, των Διδύμων, του Μικρού και Μεγάλου Κυνός κ.ά τους οποίους μπορεί κανείς να τους εντοπίσει χρησιμοποιώντας τον Ωρίωνα ως οδηγό.

Στο σπαθί του Ωρίωνα κρέμονται αρκετά "στολίδια". Αρχίζοντας από το Τραπέζιο, που θυμίζει ένα κυνηγό, αποτελείται από 77 αστέρες με τους κυριότερους τέσσερις αστέρες.

Οι αστέρες αυτοί, είναι ο ερυθρός υπεργίγας Betelgeuse (α-Ori), ο λευκογάλαζος γίγας Bellatrix (ο αστέρας-αμαζόνα γ-Ori), ο γαλάζιος υπεργίγας Rigel (β-Ori) και τέλος ο επίσης γαλάζιος υπεργίγας Saiph (κ-Ori).

Μόνο ο Betelgeuse είναι παλαιό άστρο, τα υπόλοιπα είναι νεαρά άστρα.

Ο Betelgeuse, είναι υποψήφιος να γίνει σουπερνόβα. Ο αστέρας βρίσκεται στο τέλος της ζωής του και πάλλεται ακανόνιστα.
Στη συνέχεια οδηγούμαστε στο μεγάλο Νεφέλωμα του Ωρίωνα (Μ42) συγκεκριμένα στην περιοχή που κοινώς λέγεται και Ξίφος του Ωρίωνα και είναι το λαμπρότερο νέφος διάχυσης στον ουρανό και ορατό με γυμνό μάτι. Ένα από τα πιο θεαματικά αντικείμενα του νυχτερινού ουρανού.

Και πράγματι το ένοιωσα με την πρώτη παρατήρηση πού έκανα με το τηλεσκόπιο μου!!!



Το Μεγάλο Νεφέλωμα του Ωρίωνα, Μ42 αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα αστρικά "βρεφοκομεία" του Γαλαξία.

Οι αστρικοί βρεφικοί σταθμοί είναι ειδικές περιοχές όπου γεννιέται η μεγάλη πλειοψηφία των νέων αστεριών στο Γαλαξία μας.

Ο έναστρος ουρανός βρίθει από μύθους και θρύλους.

Ο Ωρίωνας, κατά την ελληνική μυθολογία, ήταν κυνηγός,γιος τουΠοσειδώνα και σύντροφος της θεάς Άρτεμης. Ο αδελφός της Άρτεμης, Απόλλων, που ήταν δυσαρεστημένος από τη σχέση της αδερφής του με τον Ωρίωνα, ένα πρωινό, ενώ ο Ωρίωνας κολυμπούσε, την προκάλεσε αν μπορεί να πετύχει με το τόξο ένα μικρό σημαδάκι βαθιά στη θάλασσα. Η Άρτεμη έριξε και πέτυχε, αλλά το σημαδάκι που την είχε βάλει ο αδερφός της να πετύχει ήταν ο Ωρίωνας. Όταν η Άρτεμη κατάλαβε τι έκανε, έβαλε τον Ωρίωνα για πάντα στον ουρανό.

''Λοιπόν, μαμά θα μου πεις επιτέλους ποιό είναι εκείνο το αστεράκι;